فرایند لخته سازی
هدف از لخته سازی ، ایجاد شرایط مساعد برای مرحله اختلاط آرام است که بعد از پخش سریع ماده منعقد کننده توسط واحد اختلاط سریع قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر هدف آن شتاب دادن به برخورد ذرات است که موجب انباشتگی ذرات کلوییدی ناپایدار هیدرولیکی و تبدیل‌شدن آنها به ذرات قابل فیلتراسیون و ته نشینی می‌شود.
فرایند لخته سازی
لخته سازی ذرات در حقیقت در دو مرحله انجام می‌گیرد. اولین گام شامل اضافه کردن یک ماده منعقد کننده برای کاهش یا محدود کردن نیروهای جاذبه بین ذرات پایداری ذرات است. این فرایند انعقاد نامیده می شود. برخورد ذرات بسیار ریز و تبدیل آنها به صوت لخته در نتیجه حرکات مولکولی و اختلاط فیزیکی مایع اتفاق می افتد و این پدیده لخته سازی نامیده می شود.
شرح گزینه‌ها در فرایند لخته سازی
این نوع از فلوکولاتورها با سرعت کم می چرخند و قادر به تشکیل چرخش‌های متمرکز با نیروهای برشی بسیار کم هستند؛ اما فلوکولاتورهای محور قائم با تیغه‌های اختلاط صاف در صورتی که از پلیمر آنیونی در مجاورت با آلوم، در زنجیره کاربردی خاصی استفاده شوند، قادر به تولید لخته‌های بسیار بزرگ و سنگینی هستند. این مثال فقط بر اهمیت ارتباط بین انتخاب فرایند و تجهیزات لخته سازی تأکید دارد.
سیستم ترکیبی فلوکولاتورها و کانال‌های دارای دیواره آرام‌کننده
این روش از ترکیب دو سیستم تشکیل می شود. این سیستم موجب کوچک شدن اندازه واحدهای فلو کولاتورها و صرفه‌جویی در هزینه‌های راهبری و بخش‌های مهم می‌شود و ضریب اطمینان را افزایش می دهد. واحدهای فلوکولاتور باید در آخرین مرحله از فرایند لخته سازی قرار بگیرد.
